Minicik bir böceğin böylesine hassas bir dengeyi doğar doğmaz ve üstelik de su üzerinde sağlayabilmesi bilim adamlarını meraka sürüklemiş ve incelemeye yöneltmiştir.
Böylesine zor bir dengenin sağlanabilmesi için, hem ön ve arka bacakların hem de orta bacakların birbirleriyle büyük bir uyum ve koordinasyon içerisinde çalışması gerekir.
Toronto Üniversitesi’nde bu konuyu araştıran bir grup bilim adamı, bu minicik böceğin vücudundaki hassas denge mekanizmasında bir genin rolü olduğunu tespit etmiştir.
Ultrabithorax, Hox geni isimli bir gen, böceklerde bacak boylarının uzamasında etkindir. Ancak Gölcük kayakçısında bu gen çok farklı bir şekilde çalışmaktadır. Normal şartlar altında, böceğin bacaklarını uzatması gereken gen, her bacakta farklı çalışmaktadır.
Sadece orta bacakları uzatırken, arka bacakları kısaltmaktadır. Bu da, gölcük kayakçısına su üzerinde durabilmesini sağlayan anatomik özelliği kazandırmaktadır.
Araştırmayı yürüten Toronto Üniversitesi Ekoloji ve Evrimsel Biyoloji departmanı, bu konuyu evrim ile bağdaştırmaya çalışmıştır. Ancak açıktır ki, minicik bir böceğin genlerindeki bu mucize evrim teorisi ile açıklanamaz.
Gölcük kayakçısının, kendi gen haritasını çıkartıp içlerinden hangi genin bacak boyunu kontrol ettiğini tespit etmesi ve bu gene su üzerinde durabilmek için bacaklarını nasıl uzatması gerektiğini söylemesi mümkün değildir. Böceğin, vücudunda böyle bir gen olduğundan dahi haberi yoktur.
Hox geninin de, böceğin dışına çıkarak su üzerinde dengede durabilmek için bacak uzunluklarının nasıl olacağını hesapladığını iddia etmek de oldukça akıl dışıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder